Στην παλιά αποθήκη της γιαγιάς κάθε μπαούλο, κάθε ξεθωριασμένο χαλί και σκουριασμένο εργαλείο κρατά τις αναμνήσεις μιας άλλης εποχής. Ιστορίες που κλείστηκαν προσεκτικά μέσα στη λήθη.
Στις αναζητήσεις μου εκεί, που επαναλαμβάνω από μικρός εδώ και δεκαετίες, τα χέρια μου δεν ψάχνουν μόνο αντικείμενα, ψάχνουν τον παλμό των προγόνων, την αίσθηση μιας οικειότητας που δεν χάνεται όσο κι αν θαμπώνει με τα χρόνια.
Είναι σαν να ξεδιπλώνεται ένας χάρτης μυστικός, φτιαγμένος από μυρωδιές ξύλου και πέτρας, που οδηγεί στην παιδική αθωότητα και στη θαλπωρή ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια αλλά συνεχίζει να αναπνέει μέσα από τις σκιές.
